Kinesiotaping

Plastrowanie dynamiczne, inaczej kinesiotaping, to metoda polegająca na oklejaniu różnych części ciała specjalnymi kolorowymi plastrami. Zostały one opracowane na początku lat 70. ub. w. przez japońskiego doktora Kenzo Kase, a największą popularność zyskały w latach 90. Plastry stworzone są z bawełny i kleju akrylowego. Mają one grubość i ciężar zbliżony do skóry i podobnie jak ona są dość rozciągliwe. Ponadto przepuszczają powietrze i są wodoodporne. Plastry można nosić od kilku dni do kilku tygodni lub do momentu odklejenia się plastra. Naklejona taśma delikatnie unosi skórę i zwiększa w ten sposób przestrzeń, jaka tworzy się między nią a mięśniami - właśnie ten efekt jest kluczowy dla działania kinestiotapingu.

Odpowiednie naklejenie plastra, poprzez redukcję napięcia na receptory skórne, ma również wpływ na odczuwanie bólu, który jest jednym ze wskazań do kinesiotapingu.

W plastrowaniu stosuje się również techniki wspomagające odprowadzanie obrzęków oraz aplikacje korekcyjne, te ostatnie zwłaszcza u dzieci. Plastrowanie wspomaga ustawienie części ciała w optymalnej pozycji względem siebie, np. w przypadku kręczu szyi czy wad stóp.

Obecnie dostępne są plastry w wielu kolorach oraz o różnym składzie kleju, odpowiednie nawet dla najbardziej wrażliwej skóry.